Ze stond elf jaar op het kunstgras met het eerste damesteam van Overbos, en hoopte stiekem dat ze, na de eerste lockdown, nog één vol seizoen zou draaien, om echt te kunnen afsluiten. Nu er ook dit seizoen, wel veel gebootcampt, maar wéér veel te weinig gehockeyd kon worden, zegt ze: "Het is mooi geweest, wie weet hoe het volgende seizoen ook weer gaat verlopen? Het is tijd om te stoppen.” En dus neemt Frederike Jansbeken (bijna te) rustig afscheid van Dames 1.

 

Ook voordat ze echt in het team kwam, draaide ze regelmatig mee als jeugdspeler uit de A. Als we vragen naar één van haar eerste grote herinneringen aan die tijd, net voor de officiële D1 carriere, schiet er een pot tegen AMVJ naar boven. "Ik was geloof ik samen met Marloes Schavemaker, en die brak die wedstrijd meteen haar scheenbeen, dat was wat.”

Toen ze daarna als enige A’tje de selectie doorliep, vond ze het eigenlijk niet al te spannend of ze het team zou halen; dat die keus toentertijd een goede was, blijkt wel uit de looptijd van haar carrière in Dames 1. Eerst op het middenveld, en de laatste jaren als solide achtervelder. "Ik geloof dat het Thijs was die me naar de verdediging trok, we hadden daar stabiliteit en ervaring nodig, en daar vond hij mij op dat moment de persoon voor.”

En die stabiliteit, samen met haar zelfvertrouwen, fanatisme en techniek (want als regelrechte multitasker, is ze in de cirkel ook puur gevaarlijk), is wat Fred een rots in de branding maakt op het veld, zowel verdedigend als opbouwend. "Het spel zelf ga ik echt missen, de verplichtingen misschien wat minder”, want in al die jaren, heeft ze zelden een training gemist. "Die verplichting leg je natuurlijk bij jezelf, wellicht ben ik daar wat te streng in geweest naar mezelf, al gaat het wel echt makkelijker als je dat met je hele team draagt.”

 

Naast het veld staat ze overigens ook als TC senioren klaar voor de club, en blijft ze dat ook doen nu ze verder gaat spelen bij Dames 3. De vele quizzen die ze in alle jaren heeft gemaakt voor borrelavonden bij de hockey (en teamuitjes van D1), schuift ze ook nog niet helemaal weg, "die maak ik gewoon graag, ook voor mijn werk, of mijn familie, dus daar ga ik echt niet opeens mee stoppen” (al zullen de dames uit het eerste nu toch echt zelf aan de quizmakerij moeten slaan).

 

Als ze iets gaat missen naast het spel, dan zijn het de teamweekenden. "Ik twijfel er niet aan dat het met D3 minstens net zo gezellig wordt met de teamuitjes, maar het is natuurlijk wel heel tof dat je met een eerste team de luxe hebt om elk jaar zo’n weekend te ondernemen. En zo’n wedstrijd als tegen Hurley voor de Gold Cup, wauw, wat hebben we daar gewerkt, daar ben ik wel echt trots op.”

 

Hoe gaat dat worden komend seizoen? "Ik denk wel dat ik het heel even lastig vind hoor, iemand anders met nummer 8 te zien spelen. Maar als ik dan lekker in de zon langs de kant sta met een biertje in mijn hand, dan komt het vast wel goed.” En of ze met die combinatie van stabiliteit en felheid weer vol aan de slag gaat als laatste vrouw bij Dames 3? "Oh nee, ik ga lekker terug naar het middenveld. Heerlijk.”

Het "nieuwe” gezicht in Dames 1, is overigens niet een veldspeler. Marnix Peeters vervult het komende seizoen de rol van assistent-coach bij Arvid van der Tol. "Ik had aangegeven bij de club dat ik wilde groeien met coachen, en dan is dit wel een van de mooiste mogelijkheden om aangeboden te krijgen.”

Ooit begonnen bij Uitgeest, om toch na een aantal jaren al door te schakelen naar Overbos. Als tweedejaars B begon hij als coach. "Het werd vanaf meiden C1 een uitdaging, het spel wordt serieuzer, en ik merkte eigenlijk dat ik die uitdaging graag aan wilde gaan.”

En die ruimte was er bij Overbos, na MC1 coachte hij ook MB1, om uiteindelijk afgelopen seizoen Dames 2 te trainen en te coachen. "Ik kon de afgelopen tijd vol gas aan de slag met hockey, en dat is ook precies wat ik wil doen”

Met 19 jaar jong, weet Marnix precies waar hij naartoe wil. Naast aan de slag gaan met zijn studie Sportkunde, wil hij als assistent ook zoveel mogelijk leren. Eerder was hij al assistent-trainer bij AMVJ Dames 1, nu assistent-coach op het thuisveld bij de dames van Overbos. "Iedereen kan een bal ingooien tijdens een training. Het gaat om veel meer, niet alleen hoe je dingen aanpakt op het veld, maar juist ook ernaast.”

Met de selectie voor het seizoen 21-22 in volle gang, heeft hij de afgelopen weken alvast kunnen kijken hoe de chemie met het team is. "Kijk, in de jeugd is het anders, daar leg ik tijdens de training gewoon het hele spel stil als er een slechte pass wordt gegeven. Dat moet ik hier ook gaan doen, maar je wil toch eerst even verkennen hoe het is. Gelukkig ken ik de jongere dames eigenlijk allemaal al vanuit mijn trainingen in de jeugd, en ook de dames van de afgelopen selectie zijn me niet onbekend. Dat helpt, voor mijn gevoel kan ik al snel wat zeggen nu, maar ik wil toch nog iets minder terughoudend worden, iets korter erop zitten. En dat ook komt wel hoor.”

Dat streven staat in elk geval alvast op papier voor het nieuwe seizoen. En op de lange termijn weet Marnix ook waar hij naartoe wil "Kan ik dat zeggen? Ja, ik wil echt wel richting een carrière in de hoofdklasse”.

Maar voor het zover is, heeft hij het nog druk genoeg. Training gevend aan de vele teams, variërend van MF1 tot en met de veteranen, en dan natuurlijk nog met de beslissingen die er moeten worden gemaakt in de selectie van D1… Wij wensen Marnix veel succes en plezier!